Angela (27) uit Oss: ‘Ik heb lang met een schuldgevoel gelopen'

Na de geboorte van haar eerste kind kreeg Angela uit Oss te horen dat de gezondheidsproblemen van haar kind domme pech waren. Ze had dan ook nooit gedacht dat ze nog een keer pech zouden hebben tijdens een zwangerschap.

"Je denkt je zult wel niet meer zoveel pech hebben, maar toch gebeurde het.

Onze dochter Jesslynn heeft vanaf haar geboorte een half jaar in het ziekenhuis gelegen en tien operaties ondergaan. Ze heeft een open gehemelte, longafwijking, lage spierspanning, ontwikkelingsachterstand en is afhankelijk van sondevoeding – het syndroom van Kabuki. Ze lag er zo lang dat we dachten dat ze nooit meer naar huis zou komen. Maar toen mocht ze ineens mee. We konden het haast niet geloven.

Twijfel

We hebben erg getwijfeld of we nog een kindje wilden. Na veel onderzoek bleek dat Jesslynn de gezondheidsproblemen niet van ons had. Domme pech was het, om het zomaar te zeggen.

Ons tweede kindje bleek een open schedeltje te hebben en was niet levensvatbaar. Na 12 weken zwangerschap ben ik van haar bevallen. Haar naam was Djenna. Toen we te horen kregen dat het niet goed was, vond ik het heel moeilijk om de beslissing te nemen zo vroeg te bevallen. Wat nou als het wel goed was? Ik heb daardoor heel lang met een schuldgevoel gelopen.

Twee keer domme pech was het. Ik was er helemaal klaar mee. Maar toch was er altijd die wens voor twee kindjes.

Tijdens de derde zwangerschap was ik constant angstig, bang voor wat er komen ging. We stonden zo versteld toen Quincy acht weken geleden kwam. Pas bij mijn derde kind kon ik genieten van de kraamtijd. En Jesslynn gaat ook met sprongen vooruit. We hadden nooit verwacht dat ons zieke meisje van drie jaar geleden zo ver zou komen."