Jongerencentrum De Poort: Jongeren de dupe van het nieuwe beleid
In 2020 was misschien toch wel het meest opmerkelijke lokale nieuws dat een op zichzelf prima functionerende jongerenorganisatie door toedoen van de gemeente Den Bosch in de problemen komt. En die problemen worden vervolgens door de gemeente gebruikt als argument om het bestaansrecht van die organisatie nader te onderzoeken.
ANALYSE
Jongerencentrum De Poort in de Maaspoort functioneerde prima. Maar verantwoordelijk wethouder Ufuk Kâhya bedacht ineens dat de jongeren op straat te weinig aandacht krijgen. De twee ‘te veel’ gedetacheerde jongerenwerkers van De Poort (ze zaten er al tien jaar) moeten ambulant ingezet worden en dus weg bij De Poort. Daarmee valt de helft van het fundament weg onder het jongerencentrum. Zowel de wethouder zelf als zijn woordvoerder begrijpt vervolgens niets van de ophef die volgt. Het was toch allemaal met de gemeenteraad besproken, roepen ze beiden om het hardst. Iedereen wist ervan. Een bijzondere constatering want zowel het bestuur van De Poort als ook de oppositie staat op de achterste benen, die hebben blijkbaar collectief niet goed opgelet.
Bestuurscrisis
De Poort komt in 2019 juist eindelijk in rustiger vaarwater terecht door een driejarige subsidie, waardoor ook beter plannen voor de toekomst te maken zijn. Maar op deze personeelsuitholling, enkel gebaseerd op het feit dat jongeren minder honkvast zouden zijn, is totaal niet gerekend. Er is ook nogal wat op af te dingen. De Poort bedient zeker niet alleen jongeren uit de wijk. Maar de wethouder die ook op andere dossiers nou niet bepaald bekend staat om zijn flexibele instelling is onverbiddelijk.
Er ontstaat een bestuurscrisis bij De Poort en de handdoek wordt in de ring gegooid. De gemeente kijkt naar mogelijkheden om het centrum door bijvoorbeeld Farent over te laten nemen, maar die wil uiteindelijk de vingers er niet aan branden. De jongeren zelf komen in opstand. Ze krijgen een gesprek met de wethouder, maar die geeft geen duimbreed toe, wetend dat hij steun heeft van de coalitie voor zijn beleid. De coalitiepartijen komen met een volstrekt lege motie als het gaat om het aantal betaalde jongerenwerkers en dus kan wethouder Kâhya door met zijn plannen voor De Poort; de jongerenwerkers moeten eruit.
Met de rug tegen de muur gezet door de wethouder komt er een soort van nieuw bestuur en dat maakt een plan met minder FTE’s. Wat kunnen ze anders bij De Poort? De liefde voor hun eigen jongerencentrum is te groot.
Onafhankelijk adviseur
Daarop komt begin december een gemeentelijke reactie met heel veel mitsen en maren en een wel heel wonderlijke conclusie. De oorzaak van de problemen bij De Poort -door wethouder Ufuk Kayha veroorzaakt door het weghalen van personeel- wordt nu in de schoenen geschoven van De Poort zelf en daarom krijgen ze een soort voordeel van de twijfel tot 1 april als het gaat om de subsidie.
Voordat in coronatijd De Poort weer een beetje kan opstarten, is het al bijna april. En dan komt er ook nog een onafhankelijk adviseur uit de hoge hoed van de wethouder. Wat hij komt doen is omgeven met mooie woorden maar het lijkt erop dat hij iets moet gaan vinden van het bestaansrecht van De Poort. Hoe onafhankelijk is een adviseur eigenlijk die betaald wordt door de gemeente?
Met het geld dat aan deze adviseur uitgegeven wordt hadden waarschijnlijk de twee jongerenwerkers nog minimaal een jaar in dienst kunnen blijven van De Poort. Een belangrijk en lastig jaar in deze coronatijd.
En de twee jongerenwerkers zelf? Die gaan beiden op een hele andere plek in de gemeente aan de slag blijkt nu. Al hun jarenlange kennis en kunde gaat voor de Maaspoort verloren. Jongerencentrum De Poort moet ondertussen door in afgeslankte vorm. De jongeren zijn uiteindelijk dus op alle fronten de dupe van het nieuwe beleid. Een schoolvoorbeeld van een operatie die gelukt is, maar waarbij de patiënt is overleden.