Oekraïense vriendinnen voelen zich veilig in Den Bosch: ‘We hebben hier alles’

De Oekraïense vriendinnen Victoria Motorna en Margarita Kipiani wonen tijdelijk in een kantoorpand aan de Bruistelsingel in Den Bosch nadat zij hun land zijn ontvlucht. Hoe is dat in een land waar je niemand kent en de taal niet spreekt?

“We hebben hier alles. We kunnen hier veilig slapen, eten, werken en er is iets te doen voor de kinderen”, vertelt de 26-jarige Margarita Kipiani. “Als ik klaar ben met werken, kijken we televisie of spelen we spelletjes. In het weekend lopen we door de stad”, vult vriendin Victoria Motorna haar aan. 

(De tekst gaat verder onder de video).

Het contact met sommige medewerkers of inwoners gaat nog wat stroef, want de meeste vluchtelingen spreken alleen Russisch, Oekraïens of gebrekkig Engels. Binnenkort kunnen zij ook taalcursussen volgen in de opvang. "Ik wil heel graag de taal leren, zodat ik iedereen een beetje kan begrijpen.", aldus Motorna. 

Vluchten voor explosies

Inmiddels wonen ze samen met nog zo'n tweehonderd vluchtelingen in het kantoorpand. Ze mogen vanwege privacy en veiligheid niet laten zien waar ze slapen, koken en werken. Daarom vertellen ze in een restaurantje aan de overkant van de opvang waarom ze naar Nederland zijn gekomen. “Ik kom oorspronkelijk uit Donetsk. In 2014 is daar een conflict ontstaan tussen Oekraïne en Rusland. Ik heb toen al best veel militaire acties meegemaakt in Donetsk. Toen ik hoorde over de explosies in Kiev, besloot ik te vertrekken”, aldus Kipiani.

Motorna werkte in Kiev toen de oorlog daar begon. Ze besloot de vluchten naar een ander deel van het land, vlakbij de Poolse grens, maar ook daar was ze niet meer veilig vanwege bombardementen. “Iedereen is bang als er oorlog uitbreekt. Ik wilde doorgaan met leven, want ik ben nog jong. Ik heb de trein naar Nederland gepakt, omdat mijn vriendin Magarita al naar Den Bosch was gevlucht.”

Terug naar Oekraïne

Deze Oekraïense vluchtelingen voelen zich nu veilig in Den Bosch, maar hopen uiteraard op een toekomst in hun eigen land. “Ik kijk naar de situatie en wat er mogelijk is. Op dit moment heb ik hier alles en is er een kans om veilig te leven”, aldus Kipiani. “Maar het liefst ga ik terug naar Donetsk.”

Ook de 24-jarige Motorna wil heel graag terug naar Oekraïne, maar twijfelt of dat nog wel kan. “Als de oorlog nog lang gaat duren, moet ik beslissen wat voor mij het beste is.”