Oud ziekenhuis Bernhoven in Veghel vereeuwigd in boek: 'Het is weg, maar niet vergeten'
'De parel van de Meierij' zo noemt schrijver Adriaan van der Linden uit Veghel het voormalige ziekenhuis in de Gasthuisstraat. De plek waar nu gloednieuwe woningen herrijzen heeft een bijzonder plekje in zijn hart en daarom heeft hij het vereeuwigd in een boek.
“In dat gebouw gebeurde zoveel lief en leed", vertelt Van der Linden. Het ziekenhuis, dat jarenlang leeg stond, kreeg in 2013 een tweede leven in Uden. Een jaar geleden werd gestart met de sloop van het oude ziekenhuis, maar afscheid nemen deed Van der Linden zeer en dus kwam hij op het idee voor een herinneringsboek met de titel 'Bouw en sloop Ziekenhuis Bernhoven, het vroegere Sint Josephziekenhuis.’
‘Ik ging bekant iedere dag kijken”, vertelt de 85-jarige Veghelaar die het terrein op mocht van het sloopbedrijf van zijn familie. “Ik moest wel een helm op en mijn sandalen vonden ze ook niet zo’n goed idee”, lacht Adriaan. Hij moest flink uitkijken tijdens het foto’s maken, maar hij is nooit geraakt door betonblokken. Wel door een boze vogel die in het verlaten ziekenhuis een nest eieren aan het uitbroeden was.
Een gemis?
Het historische pand heeft niet alleen op van der Linden indruk gemaakt. En óf de mensen het ziekenhuis missen, weegt Adriaan. “Als ik uit de poort kwam, vroegen mensen als eerste: ‘mag jij er op?’ en dan begonnen ze te vertellen: ‘potverdorie, dat dit kan! Het is gewoon weggegooid geld, kapitaalvernietiging!’ Er waren mensen die echt boos waren. ‘Zo’n skôn gebouw! Toch veul skônder as nou in Uje! Als je iets bijzonders hebt, moet je tóch naar een ander ziekenhuis toe. In Uden is het toch hetzelfde als hier!’ Ja, sommigen waren heel fel!”
Herinneringen
Zelf heeft Van der Linden ook enkele keren in het ziekenhuis gelegen. Mooie herinneringen heeft de schrijver aan de vleugel, waar zijn lief Diny woonde die verpleegster was. “Ik ben nooit bij haar op de kamer geweest, nee, ik mocht er niet binnen! Maar als ze om tien uur afgewerkt was, stond ik buiten te wachten. Dan zag ik bij haar het licht aangaan en dan keek ze naar buiten. ‘Ja, hij staat er’.”
Het ziekenhuis is weg en komt nooit meer terug
Adriaan van der Linden
Het ziekenhuis zit nog in zijn hart, maar het gebouw zelf is verwerkt onder de straten van de nieuwe wijk. “Het grootste gedeelte van het steenpuin is naar de Doornhoek gegaan als ondergrond van de nieuwbouw van de Van Berkelgroep”, weet de schrijver die ook wel met plezier op de oude plek van het ziekenhuis komt. Want ja: “het wordt tóch een mooie wijk! Maar het ziekenhuis is weg en het komt nooit meer terug. Je ziet het nooit meer, maar wel in dit boek!”